Archeologen in Zweden hebben de opmerkelijk goed bewaard gebleven overblijfselen van een hond opgegraven, begraven naast een bottendolk in een oud moeras, daterend van ongeveer 5000 jaar oud. De ontdekking, gedaan tijdens de spoorwegaanleg in de buurt van Stockholm, duidt op opzettelijke rituele praktijken onder gemeenschappen uit het stenen tijdperk.
De site en de vondsten
De plek zelf was ooit een helder meer waar mensen uit het stenen tijdperk visten. Opgravingen brachten overblijfselen aan het licht van een pier en constructies gemaakt van wilgentakken en vismanden, wat wijst op een gevestigde nederzetting. De hondenbegrafenis valt echter op als uitzonderlijk zeldzaam.
De hond, een groot mannetje dat naar schatting tussen de 3 en 6 jaar oud was, was ongeveer 50 centimeter lang. Het werd opzettelijk tot zinken gebracht in de bodem van het meer in een leren zak die verzwaard was met stenen, zodat het bewaard bleef in de zuurstofarme omgeving. Grenzend aan de overblijfselen van de hond lag een 25 cm lange botdolk, waarschijnlijk gesneden uit elanden of edelherten.
Rituele betekenis
Volgens Linus Hagberg, projectmanager bij Arkeologgerna (The Archaeologists), is de gecombineerde begrafenis van een hond en een dolk ‘bijna uniek’. Hoewel honden in deze periode soms bij rituelen werden gebruikt, wijst de doelbewuste combinatie met een symbolisch geladen voorwerp als een dolk op een complexere ceremonie.
Botdolken van dit type zijn eerder gevonden op soortgelijke moerassige locaties in Zweden, wat erop wijst dat ze gereserveerd waren voor speciale gelegenheden. Het feit dat de hond en de dolk gelijktijdig werden gedeponeerd, duidt op een gecoördineerde handeling en niet op een toevallige verwijdering.
“De levensgeschiedenis van de hond kan ons op zijn beurt meer vertellen over hoe de mensen die de hond bezaten leefden en aten”, legde Hagberg uit.
Lopend onderzoek
Verdere analyses, waaronder koolstofdatering en DNA-extractie, zijn gaande om de leeftijd van de overblijfselen te bevestigen en meer te onthullen over het dieet, de levensduur en de genetica van de hond. Dit zou waardevolle inzichten kunnen opleveren in de levens van de eigenaren uit het stenen tijdperk.
Het doelbewuste karakter van deze begrafenis benadrukt het belang van dieren en rituele praktijken in vroege menselijke samenlevingen. De ontdekking daagt de aannames over de cultuur uit het stenen tijdperk uit, wat aantoont dat deze gemeenschappen zich bezighielden met uitgebreide ceremonies waarbij zowel huisdieren als symbolische wapens betrokken waren.
