Astronomen zijn verbijsterd over een klein sterrenstelsel, NGC 6789, dat nieuwe sterren blijft produceren ondanks dat het zich in een vrijwel leeg gebied van de ruimte bevindt zonder duidelijke brandstofbron. Het sterrenstelsel, dat zich op 12 miljoen lichtjaar afstand bevindt in een gebied dat bekend staat als de Lokale Leegte, heeft de afgelopen 600 miljoen jaar in een meetbaar tempo sterren voortgebracht, een proces dat wetenschappers moeilijk kunnen verklaren.
The Anomaly: Sterren uit het niets?
NGC 6789 werd voor het eerst geïdentificeerd in 1883, maar de voortdurende stervorming werd pas duidelijk door recente waarnemingen. Ongeveer 4% van de totale stellaire massa van het sterrenstelsel is in de afgelopen 600 miljoen jaar ontstaan – een onverwachte snelheid gezien de locatie ervan. De Lokale Leegte is precies wat dit sterrenstelsel zo vreemd maakt. Dit deel van de ruimte bevat heel weinig sterrenstelsels en dus weinig grondstof voor stervorming. Het gebrek aan nabijgelegen galactische buren betekent dat NGC 6789 geen gemakkelijke manieren heeft om vers gas en stof uit fusies naar binnen te halen.
De zoektocht naar antwoorden
Een team onder leiding van astronoom Ignacio Trujillo onderzocht of het sterrenstelsel eerder was samengesmolten met andere kleinere sterrenhopen, een proces dat een plotselinge toestroom van stervormend materiaal zou kunnen verklaren. Met behulp van de twee meter lange Twin Telescope in Spanje hebben ze de buitenste gebieden van de Melkweg gescand op tekenen van eerdere botsingen. Uit het onderzoek is echter gebleken dat er geen bewijs is voor dergelijke fusies. Het sterrenstelsel lijkt structureel ongestoord, wat deze verklaring uitsluit.
Mogelijke verklaringen en resterende vragen
Het meest waarschijnlijke scenario is dat NGC 6789 gebruik heeft gemaakt van gas dat overblijft na zijn oorspronkelijke vorming, of dat het op de een of andere manier ongerept gas heeft verzameld van buiten zijn eigen grenzen. De onderzoekers suggereren dat dit gas snel werd geconsumeerd door de stervormende kern van het sterrenstelsel.
Echter, dit lost het mysterie niet volledig op. Als het sterrenstelsel werkelijk geïsoleerd is, waar komt dit gas dan vandaan? Was het een uiterst zeldzame gebeurtenis, of zijn er onbekende mechanismen in het spel die ervoor zorgen dat stervorming zelfs in de meest verlaten gebieden van de ruimte kan plaatsvinden?
Toekomstige observaties zijn nodig om te ontdekken hoe NGC 6789 de verwachtingen heeft getrotseerd en is blijven groeien ondanks het ontbreken van direct beschikbare brandstof. Voorlopig blijft de Melkweg een intrigerende kosmische puzzel.
