Odwieczne pytanie brzmi: „Czy mój czerwony jest taki sam jak Twój?” — fascynował filozofów i zwykłych myślicieli. Nowe badania neurologów sugerują, że – co może być zaskakujące – istnieje sporo podobieństw w sposobie, w jaki nasze mózgi przetwarzają kolory. Chociaż indywidualne doświadczenia pozostają tajemnicą, badacze odkryli zaskakujące podobieństwa w aktywności mózgu podczas postrzegania kolorów, takich jak czerwony, zielony i żółty.
Odkrywamy sekrety percepcji kolorów
Tajemnicą jest to, jak mózg reaguje na kolory. Istniały dwie możliwości: albo każda osoba ma unikalnie uformowaną sieć komórek nerwowych interpretujących kolory, albo percepcja kolorów uruchamia stosunkowo standardowy, przewidywalny wzorzec aktywności mózgu – który nie różni się zbytnio w zależności od osoby.
Niedawno neurobiolodzy Andreas Bartels i Michael Bannert z Uniwersytetu w Tybindze oraz Instytutu Cybernetyki Biologicznej im. Maxa Plancka w Niemczech zbadali tę kwestię, publikując swoje odkrycia w Journal of Neuroscience. Ich badania zdecydowanie sugerują drugą możliwość: że postrzeganie kolorów, takich jak czerwony, zielony i żółty, aktywuje zaskakująco powszechny wzorzec neuronowy w różnych mózgach.
Badanie: mapowanie aktywności mózgu podczas postrzegania kolorów
Aby zbadać to zjawisko, Bartels i Bannert śledzili aktywność mózgu 15 uczestników, gdy patrzyli na różne odcienie czerwieni, zieleni i żółci. Umożliwiło to badaczom powiązanie reakcji neuronalnych na różne kolory, a następnie wykorzystanie tych danych do przewidywania, jaki kolor faktycznie widział każdy uczestnik.
Wyniki wykazały wysoki stopień spójności w reakcji mózgów uczestników na kolory. Reakcje neuronowe na te kolory nie różniły się znacznie w zależności od osoby, co wskazuje na wspólny system przetwarzania neuronowego. To ważne odkrycie, ponieważ sugeruje, że pomimo naszego subiektywnego doświadczenia, biologiczne podstawy postrzegania kolorów są bardziej uniwersalne, niż wcześniej sądzono.
Poza biologią: subiektywne doświadczenie koloru
Chociaż badanie rzuca światło na ogólne biologiczne podstawy percepcji kolorów, nie daje w pełni odpowiedzi na głębsze pytanie: w jaki sposób nasze mózgi tworzą wyjątkowe, subiektywne doświadczenie widzenia kolorów. Naukowcy przyznają, że wpisuje się to w znacznie szersze i bardziej złożone pytanie dotyczące świadomości – w jaki sposób aktywność mózgu powoduje powstawanie wewnętrznych doświadczeń, które są głęboko osobiste.
„Przyglądamy się jedynie biologii sposobu wykrywania kolorów” – wyjaśnia Bartels. „Nie wiemy, jak to przekłada się na Twoje indywidualne doświadczenie widzenia czerwieni”.
Badanie to otwiera nowe możliwości badania związku między aktywnością mózgu a subiektywnym doświadczeniem, a jest to obszar, w którym wiele pozostaje nieznanych. Debata na temat natury koloru i świadomości jeszcze się nie skończyła, co zapowiada dalsze badania i ekscytujące odkrycia w nadchodzących latach.
