Księżyc znajduje się w fazie rosnącego sierpa, co oznacza, że na niebie widać jedynie cienki pasek światła. Według NASA na dzień 20 grudnia 2025 r. obserwatorzy w Stanach Zjednoczonych będą widzieć bardzo niewiele oświetlonej części Księżyca – około 0%. W niektórych regionach, w zależności od strefy czasowej, dzisiaj przypada oficjalny początek nowego cyklu księżycowego.
Co oznacza „woskujący półksiężyc”?
Termin „woskowanie” opisuje okres, w którym widoczna część Księżyca zwiększa się po nowiu. „Półksiężyc” odnosi się do zakrzywionego kształtu półksiężyca. Gdy Księżyc okrąża Ziemię, ilość światła słonecznego odbijającego się od jego powierzchni zmienia się, tworząc odrębne fazy.
Zrozumienie cykli księżycowych
Księżyc wykonuje jeden pełny cykl – od nowiu do nowiu – w około 29,5 dnia. Dzieje się tak za sprawą jego orbity wokół Ziemi. Chociaż zawsze widzimy tę samą stronę Księżyca, zmieniające się kąty padania światła słonecznego tworzą iluzję zmieniających się kształtów. Oto zestawienie ośmiu głównych faz księżyca:
- Księżyc w Nowiu: Niewidzialny; strona zwrócona w stronę Ziemi nie jest oświetlona.
- Woskujący Półksiężyc: Po prawej stronie (na półkuli północnej) pojawia się cienki pasek.
- Pierwsza kwadra: Połowa jest oświetlona i wygląda jak półksiężyc.
- Rosnąca Gibbosa: Ponad połowa oświetlona.
- Pełnia księżyca: W pełni oświetlony i widoczny.
- Mniejszający Gibbose: Światło zaczyna słabnąć w prawo.
- Trzecia kwarta: Znowu połowa jest oświetlona, ale teraz lewa strona jest jasna.
- Waning Crescent: Cienka linia pozostaje po lewej stronie, zanim zniknie.
Co dalej: kiedy będzie następna pełnia księżyca?
Następną pełnię Księżyca zaplanowano na 3 stycznia. Poprzednia pełnia księżyca miała miejsce 4 grudnia. Śledzenie tych cykli pomaga nam zrozumieć przewidywalny rytm faz księżyca, które od wieków wpływają na kulturę i pomiar czasu.
Fazy księżyca to podstawowy aspekt naszego świata przyrody, wpływający na pływy, ekosystemy, a nawet ludzkie postrzeganie czasu. Zwracanie uwagi na te cykle pozwala na głębsze połączenie z kosmosem.
Obecna minimalna widoczność Księżyca przypomina, że nawet w ciemności cykl światła i cienia trwa, przygotowując się do następnego pełnego oświetlenia.
