Czaszka licząca 1,5 miliona lat ujawnia bardziej złożoną ewolucję Homo Erectus, niż wcześniej sądzono
Nowo odnaleziona czaszka, oznaczona jako DAN5, na nowo definiuje nasze rozumienie Homo erectus, jednego z naszych najwcześniejszych przodków człowieka. Skamielina sprzed 1,5 miliona lat odkryta w regionie Afar w Etiopii charakteryzuje się zaskakującą kombinacją cech prymitywnych i zaawansowanych, co sugeruje, że ewolucja tego gatunku nie była prostym postępem liniowym.
Prymitywna łamigłówka z twarzą na zaawansowanej czaszce
Czaszka DAN5, złożona z czterech fragmentów skamieniałości przy użyciu precyzyjnych skanów mikrotomografii komputerowej, ma małą puszka mózgową typową dla wczesnego Homo erectus. Jednak budowa twarzy jest bardziej archaiczna, niż oczekiwano u hominina w tym wieku. Oznacza to, że skamielina zachowuje cechy typowe dla wcześniejszych gatunków homininów.
W szczególności zrekonstruowana twarz ma płaski grzbiet nosa i duże zęby trzonowe, czyli cechy zwykle nie kojarzone z afrykańskim Homo erectus z tego samego okresu. To odkrycie podważa panujący pogląd, że Homo erectus ewoluował równomiernie w całej Afryce, zanim migrował na zewnątrz.
Afryka: gdzie ewolucja się popsuła
Odkrycie rodzi kluczowe pytanie: czy Homo erectus ewoluował inaczej w Afryce niż w Eurazji? Przez wiele lat naukowcy uważali, że gatunek ten wyewoluował najpierw poza kontynentem, a afrykańskie skamieliny reprezentują późniejsze, bardziej zaawansowane formy. DAN5 sugeruje coś przeciwnego.
„Najstarsze skamieniałości Homo erectus znaleziono w Afryce, a to odkrycie pokazuje, że tam też istniały skamieniałości przejściowe” – wyjaśnia dr Karen Baab, czołowa paleoantropolog. „To potwierdza pogląd, że gatunek ten pochodzi z kontynentu afrykańskiego”.
Jednakże skamielinę odnaleziono po tym jak wczesny Homo erectus zaczął już migrować z Afryki, co oznacza, że nadal istnieją luki w naszej wiedzy. Istnienie przejściowej skamieniałości w Afryce sugeruje, że ewolucja nie była pojedynczą, liniową ścieżką; był to raczej nieuporządkowany proces z różnicami regionalnymi.
Narzędzia kamienne i złożoność zachowań
Hominin DAN5 był interesujący nie tylko anatomicznie; był również zaawansowany technologicznie. Naukowcy znaleźli dowody na to, że populacja tego osobnika wytwarzała zarówno proste narzędzia Olduvai, jak i wczesne topory aszelskie, co stanowi jedno z pierwszych bezpośrednich powiązań między skamielinami hominidów a tradycjami narzędziowymi.
Pokazuje to, że populacja była zdolna zarówno do wytwarzania prymitywnych, jak i bardziej złożonych narzędzi kamiennych, co jeszcze bardziej uwypukliło różnorodność zachowań wczesnych ludzi.
Co to oznacza dla pochodzenia człowieka
Rekonstrukcja DAN5 przypomina, że historia ewolucji człowieka jeszcze się nie skończyła. Skamielina podkreśla różnorodność anatomiczną wczesnych gatunków Homo, która prawdopodobnie wzrośnie wraz z nowymi odkryciami.
To odkrycie zmusza naukowców do ponownego rozważenia jasnych, liniowych modeli ewolucji człowieka. Zamiast tego musimy wziąć pod uwagę, że nasi przodkowie byli bardziej elastyczni, eksperymentalni i różnorodni, niż wcześniej sądzono. Czaszka DAN5 to nie tylko kolejna skamieniałość; jest to element układanki, który zmusza nas do ponownego rozważenia pochodzenia naszego własnego gatunku.
