Ten miesiąc oferuje wyjątkową okazję zobaczenia na porannym niebie Merkurego, najbardziej nieuchwytnej planety wewnętrznej, wraz z jasną Wenus. Podczas gdy Wenus, Jowisz i Saturn są zwykle wyraźnie widoczne, bliskość Merkurego do Słońca sprawia, że obserwacje są rzadkie. Od 25 listopada do 25 grudnia miłośnicy astronomii mogą obserwować tę rzadką kombinację planet przed wschodem słońca.
Dlaczego Merkury jest tak trudny do zobaczenia?
Merkury szybko krąży wokół Słońca (pełny obrót odbywa się w ciągu zaledwie 88 dni). Ta bliskość często zasłania go w promieniach słonecznych, co utrudnia obserwacje. Jednakże, gdy Merkury osiągnie swoje największe zachodnie wydłużenie – najdalszy punkt od Słońca widoczny z Ziemi – pojawia się na krótko na niebie przed świtem.
Jak zobaczyć zbieżność
25 listopada Merkury pojawi się bezpośrednio nad Wenus na wschodnio-południowo-wschodnim horyzoncie. Wymaga to jasnego przeglądu tego obszaru. Lornetka nie jest konieczna, ale poprawi widoczność; Merkury pojawia się jako słabe, ale trwałe światło. Jasność (skala jasności) planet jest różna: Wenus świeci magnitudo -3,8, czyli około pięć razy jaśniej niż Merkury przy -2mag.
Kluczowe daty obserwacji
- 25 listopada: Najbliższe podejście Merkurego i Wenus.
- 7 grudnia: Merkury osiąga największą zachodnią elongację, pojawiając się w najwyższym punkcie na niebie przed świtem.
- Do 25 grudnia: Ciągłe okno widoczności, chociaż Merkury będzie stopniowo słabnąć w miarę zbliżania się do Słońca.
To wydarzenie stanowi rzadką okazję zobaczenia Merkurego, planety często ukrytej przed przypadkowymi obserwacjami ze względu na jej dynamikę orbity. Podejście to podkreśla związek między pozycjami planet a ich widocznością z Ziemi, przywołując na myśl stale zmieniający się krajobraz niebieski.
